อยากทำงานกับคนที่ชอบงานเรา มาอยู่เนเธอร์แลนด์ได้เกือบสามปีแล้วค่ะ หลังจากที่ Long Distance Relationship มา 7 ปี ก็ได้โอกาสตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันเมื่อต้นปี 2018 ตั้งแต่เรียนจบสาขาวิชาสื่อสารมวลชน จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ก็ทำงานด้านสื่อมาตลอด ทำหนัง ทำรายรายการทีวี ไปใช้ชีวิตและทำงานด้านการผลิต Video / ถ่ายภาพให้กับโรงแรมบนเกาะสมุย ผลิต Wedding Video ให้กับลูกค้าทั่วทุกมุมโลก อยู่ที่เกาะสมุย แล้วก็ข้ามน้ำข้ามทะเลมาอยู่เนเธอร์แลนด์ค่ะ ตอนนี้ทำงานสองอย่างควบคู่กัน เริ่มจากเราต้องมีรายรับเพื่อเลี้ยงดูตัวเอง และยังต้องส่งเงินกลับไทยเพื่อดูแลครอบครัวบ้าง เมื่อมาถึงได้รับบัตรชมพู ได้ BSN เปิดบัญชี ก็เริ่มทำงานร้านอาหารไทย และปั้นซูชิ หลังจากทำงานมาราธอนได้สักปีกว่าก็รู้สึกมันหนักเกินไป ไม่ได้หันมาดูแลอีกชีวิตที่บ้านเลยตัดงานร้านอาหารไทยออก มาโฟกัสที่ปั้นซูชิ และเริ่มทำเพจถ่ายภาพ คลุกคลีอยู่กับงานถ่ายภาพถ่ายวิดีโอมาตั้งแต่เรียนจบ น่าจะสัก 15 ปี ได้ แต่ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนกำกับภาพ วางสตอรึ่ ประสานงานลูกค้า แต่พอมาอยู่เนเธอร์แลนด์เราต้องเป็น One man show ทำเองถ่ายเอง ไอเดียแรกคือเราต้องการรายได้ที่เกิดมาจากสิ่งที่เรารัก นั่นคือการถ่ายภาพ ปี […]
สร้างงานจากประสบการณ์ตรงจากไทย ได้อย่างไร เราไปทำความรู้จักเธอ ใน 6 นาที ต่อจากนี้กันค่ะ ชมตัวอย่างผลงานได้ที่ www.zonecreative.nl นะคะ
แบรนด์เสื้อผ้าที่สร้างมาจาก ความทรงจำในวัยเด็ก อยู่เนเธอร์แลนด์ มาสามปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ ปี 2018 ที่เข้าร่วมโครงการออแพร์ แล้วก็ได้มาอยู่กับครอบครัวชาวดัช 1ปีเต็ม ซึ่งระหว่างปีนั้น มีโอกาศได้เข้าทำกิจกรรมหลายๆอย่าง จนทำให้มาเจอกับพาร์ทเนอร์ และ เมือจบสัญญาโครงการออแพร์ ก็เปลี่ยนวีซ่ามาเป็น พาร์ทเนอร์วีซ่าในปี2019 จากนั้นก็เริ่มสมัครงาน แล้วก็ได้เริ่มงานช่วงมิถุนา ในสายงาน Financial accounting ของบริษัทแห่งหนึ่ง การเริ่มต้นของการทำธุรกิจ หลักๆ เลยคือความชอบ แล้วก็มีรู้สึกอยากทำอะไรซักอย่างในสิ่งที่ชอบจริงๆ ด้วยความที่เป็นคนชอบงานศิลปะ ความเรียบง่าย แต่ดูดี ชอบอะไรที่มันมาจากธรรมชาติ ความคลาสสิคของการไม่หวือหวา มันทำให้รู้สึกอบอุ่น แต่สาเหตุที่ Valevee เน้นวัตถุดิบหลักๆ คือผ้าฝ้ายแล้วก็งานทำมือ น่าจะมาจากความทรงจำบางอย่างในวัยเด็กอะค่ะ เพราะครอบครัวเป็นคนอิสาน คุณยายเคยสอน ให้เข็นฝ้าย ให้ทอผ้าด้วยฮูกไม้ แล้วก็ ทำที่นอนยัดนุ่นตอนเป็นเด็กก็เหมือนเราได้เล่นสนุก เราก็รู้สึกว่า งานฝีมือพวกนี้ มันคุณค่าจังเลยกว่าจะทำได้แต่อย่าง เราได้ใช้ของที่เราทำเอง จนผ่านวัยมา ด้วยการฮ้อมล้อมของสิ่งต่างๆ เราก็ลืมเรื่องพวกนี้ไปบ้าง แต่พอโตมาจนกระทั่งวัยนึงที่ชีวิตเริ่มมีความนิ่ง เราก็กลับมาย้อนเห็นตัวตนของตัวเองอีกครั้งนึง เราพบว่าเรายังชอบสิ่งเดิมเหล่านี้อยู่ […]
แบ่งปันรอยยิ้ม แบ่งปันความสุข เพราะคอนเซ็บที่น่าสนใจ มีการคืนกำไรกลับไปให้บ้านเกิด ที่จากมา จึงเป็นอีก คนไทย ที่เรา คัดเลือกมาลง คอลัมน์ใหม่ “คนไทยสร้างตัวในโลว์แลนด์ สำหรับจดหมายข่าว Sharing ในฉบับนี้ Thaiday ผสมผสาน การสอนทำอาหารไทยให้กับต่างชาติ และสอดแทรกเรื่องราวความเป็นไทยเข้าไปได้อย่างดี เราไปอ่านเรื่องราวดีๆ ของ คนไทย คนนี้กันคะ สวัสดีครับ ชื่อแจ็ค ชื่อจริง โกญจนาท ปาณศรี ครับ เพิ่งย้ายมาอยู่ประเทศฮอลแลนด์หรือเนเธอร์แลนด์นะครับ ได้ 2 ปีนะครับ แต่ก่อนอยู่ที่บ้านทำโฮมสเตย์ ที่จังหวัดหนองคาย เปิดให้ชาวต่างชาติไปพักด้วยนะครับ ผมย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะว่าแฟนอยากพาลูกๆกลับมาเรียนหนังสือที่นี่นะครับ ผมมีลูกสามคน คนโต 7 ขวบ คนเล็ก 5 ขวบ คนสุดท้ายก็พึ่งคลอดนะครับ พึ่งได้ 3 เดือน เพราะว่า ที่บ้านนะครับจะมีชาวต่างชาติส่วนใหญ่ก็เป็นชาวยุโรปนะครับ ไปพักด้วย เราก็ใช้ชีวิตประจำวันแบบไทยๆให้เขาดูนะครับ เขามาอยู่กับเราก็ทำให้เขาดู ก็มีการทำอาหารไทยโชว์ อย่างเช่น […]
รักในสิ่งที่ทำ ทำในสิ่งที่รัก การย้ายบ้าน ย้ายเมืองจากถิ่นที่เกิดและโตมาเกือบครึ่งชีวิต เพื่อมาตั้งรกรากในเมืองใหม่ แค่ปรับตัวให้เข้ากับสังคม วัฒนธรรมใหม่ ภาษาพูดใหม่ก็ยากพอ แล้วเราจะดูแลชีวิตประจำวันและหน้าที่การงาน ให้ควบคู่ไปได้อย่างไร จากนี้ทุกฉบับเราจะคัดสรรคนไทยที่ไม่ละทิ้งความพยายาม เอาความสามารถมาพลิกชีวิตงานในต่างแดนให้เป็นอาชีพที่เลือกเอง จากผืนดินสู่สวนดอกไม้ Grow Crazy Pluktuin ของคุณฝน นิตยาชิต เพราะสถาณการโควิดทำให้เราต้องทำการสัมภาษณ์แบบออนไลน์ เราแลกเปลี่ยนคำถาม คำตอบกับคุณฝนทางแชทบ๊อกในวันฝนพรำ คุณฝนได้เขียนเล่าเรื่องก่อนจะมาเป็นสวนดอกไม้ grow crazy สวนที่ปลูกดอกไม้ป่า สำหรับให้คนนิยมมาเลือกเก็บทำช่อบูเก้เอง ชื่อ น้ำฝน นิตยาชิตค่ะ ฝนอยู่เบลเยี่ยมและเนเธอแลนด์มาได้ 6ปีครึ่งค่ะ ก่อนย้ายมาฝนมีร้านขายต้นไม้ที่ภูเก็ตสองร้าน และทำฟาร์มต้นไม้ตัดดอก จำพวกเฮลิโคเนีย( ปักษาสวรรค์, ก้ามปู) และรับจัดตกแต่งสวน อันนี้ทำเกือบสิบปี ก่อนย้ายมาที่นี่ ความตั้งใจแรกคือจะเปิดร้านอาหารที่นี่และปลูกผักเพื่อใช้ในร้านอาหาร, แต่ต้องยกเลิกโครงการ เพราะสามียังทำงานประจำอยู่เอเชีย สลับกับที่นี่ ที่ละ 6 เดือน ฝนต้องรับผิดชอบหน้าที่ดูแลบ้าน,สวน, และหมาอีกสี่และลูกสองคน ถ้าทำร้านอาหารคงไม่ไหวแน่นอน ประกอบกับปีแรกทดลองปลูกผักไทยแล้วถึงรู้ว่ามันใช้เวลาการปลูกดูแลรักษานาน และถ้าจะปลูกเพื่อการค้า ทำเป็นธุรกิจต้องลงทุนในกรีนเฮาส์ ผลผลิตถึงจะได้อย่างที่ต้องการและเพียงพอต่อการขาย ถ้าจะทำร้านต้นไม้อย่างที่เคยทำ ก็น่าจะใช้ทุนสูง และคงสู้ร้านใหญ่ไม่ได้ ด้วยความที่ทำสวนทุกวันจนเป็นกิจวัตร เลยคิดว่าจะลองปลูกดอกไม้ขายในชุมชนดู […]